آرتروز زانو
آرتروز زانو یکی از رایج ترین آرتروز ها به شمار می رود و در واقع ساییدگی مفصل زانو می باشد. در این مطلب به دلایل و درمان آرتروز زانو می پردازیم.
دلایل ابتلا به آرتروز زانو:
چندین فاکتور وجود دارد که می‌توانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند، این عوامل شامل:
- افزایش سن: خطر ابتلا به آرتروز با افزایش سن افزایش می‌یابد.
- جنسیت: زنان بیشتر از مردان در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
- وراثت: بعضی از افراد بصورت مادرزاد دچار مشکلات استخوانی هستند، که خطر ابتلای آنها به آرتروز را افزایش می‌دهد.
- آسیب دیدن مفاصل: زمانیکه مفاصل هنگام ورزش و یا سایر تصادفات آسیب می‌بینند، خطر ابتلای مفصل آسیب دیده به آرتروز افزایش می‌یابد.
- چاقی: حمل وزن بیشتر توسط بدن باعث فشار بیش از حد بر مفاصل میشود.
- مشاغل خاص: اگر شغل افراد از نوعی است که فشار مداوم برروی مفاصل میشود، خطر ابتلای شما به آرتروز افزایش می‌یابد.
- سایر بیماری‌ها: ابتلا به دیابت، کم کاری تیروئید، نقرس یا بیماری پاژه خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می‌دهد.
درمان آرتروز زانو
هرچند درمان کامل و شفادهنده‌ای برای آرتروز هنوز کشف نشده، اما با انجام بعضی از درمان‌ها می‌توان درد را کاهش داده و انعطاف و حرکت را به مفاصل برگرداند، این درمان‌ها شامل:
1- درمان دارویی
برای درمان درد آرتروز زانو می‌توان از داروهای زیر استفاده کرد:
- استامینوفن: استامینوفن می‌تواند درد را کاهش دهد اما تاثیری برروی التهاب و ورم ندارد. مصرف بیش از حد استامینوفن می‌تواند باعث آسیب رساندن به کبد شود.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): این داروها می‌توانند درد و التهاب را تا حدودی کاهش دهند، این داروها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن و … می‌شوند. این داروها ممکن است باعث ناراحتی معده، مشکلات قلبی، احساس صدا درگوش، خونریزی و مشکلات کبد و کلیه شوند. مصرف این داروها در افراد مسن می‌تواند خطرناک تر باشد.
- داروهای مخدر دار: در موارد شدید بیماری، ممکن است داروهای مخدر دار تجویز شوند.
2- درمان های غیر دارویی شامل:
- فیزیوتراپی
- آبدرمانی
3- درمان های جراحی شامل:
- استتومی (برش استخوان و جدا کردن و خارج کردن قسمتی از استخوان).
- تعویض مفاصل: در این جراحی پزشک مفصل آسیب دیده را خارج کرده و با پروتزهای پلاستیکی و آهنی جایگزین می‌کند.
4- درمان آرتروز با طب سنتی یا جایگزین:
این درمان ها برای کاهش درد بجای درمان‌های دارویی استفاده می‌شوند که شامل:
- طب سوزنی: از طب سوزنی برای کاهش درد مفصل و بهبود عملکرد مفصل استفاده میشود.
5- درمان خانگی آرتروز:
تغییر در سبک زندگی و استفاده از راهنمایی های زیر برای درمان خانگی می‌تواند، در بهبود زندگی با آرتروز زانو به شما کمک کند:
- استراحت: درصورتیکه در مفصال خود احساس درد و یا التهاب دارید سعی کنید بین ۱۲ تا ۲۴ ساعت به مفصل مربوطه استراحت دهید و فشار زیاد و مکرری به مفصل مربوط وارد نکنید.
- ورزش: ورزش می‌تواند تحمل شما را بالا برده و با تقویت ماهیچه‌های دور مفاصل، مفاصل را پایدارتر کند. ورزش های نرم از جمله پیاده‌روی، دچرخه سواری و شنا می‌تواند به شما کمک کند. درصورتیکه موقع ورزش احساس درد جدیدی در سایر مفاصل کردید، بدانید که ورزش برای شما مناسب نبوده و یا بیش از حد به خود فشار آورده‌اید.
- کاهش وزن: چاقی فشار روی ممفاصل شما بخصوص مفاصل زانو و لگن را افزایش می‌دهد، با کاهش وزن می‌توان فشار برروی مفاصل را کاهش داده و درد شما را آرام‌تر کند.
- کمپرس: استفاده از کمپرس های سرد باعث کاهش درد و گرفتگی عضلات شده و استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل موثر است. هردو کمپرس ها در درمان درد موثر هستند.
- استفاده از کرم‌های کاهش درد: این کرم ها و ژل ها که در داروخانه‌ها یافت می‌شوند، می‌توانند درد را کاهش دهند.
- استفاده از وسایل کمکی: استفاده از وسایل کمکی فشار را بر مفاصل کاهش داده و از این طریق درد مفاصل را کاهش می‌دهند. این وسایل شامل عصا، واکر و … می‌باشد.
فیزیوتراپی:
- الکتروتراپی
- لیزر پرتوان
- تکارتراپی
- مگنت تراپی
- اولتراسوند
- طب سوزنی
- الکترو اکوپانچر
- Dry Needling
- تمرین درمانی
- درمان دستی و ماساژ
- گرما درمانی و سرما درمانی
التهاب مفصلی شکل رایجی از آرتروز است. این بیماری باعث ایجاد سفتی و محدودیت های حرکتی در مفاصل میشود. در این آسیب به مرور زمان غضروف مفصلی ساییده شده که ادامه این روند فضای بین مفصلی را کاهش می دهد. در موارد حاد با تخریب کامل غضروف مفصلی فضای بین مفصلی ازبین میرود و باعث برخورد استخوان ها به هم و ایجاد درد میشود. در مفصل طبیعی در مقایسه باحالت آرتروز حین ایستادن یا راه رفتن مفصل زانو و مچ به صورت عمودی در یک راستا می باشند. در صورتی که در آرتروز زانو، کاهش فاصله مفصلی به خصوص در سمت داخل زانو این تعادل در هماهنگی راستای مفاصل را برهم میزند. در نتیجه بیمار برای کمتر شدن درد در حین فعالیت به قسمت زانو فشار نمی آورد و مفاصل بالاتر و پایین تر تحت فشار است که به مرور زمان این الگوی حرکتی نادرست باعث ایجاد درد،بی ثباتی و سفتی در مفاصل مچ پا و لگن نیز می شود.
مطالب پیشنهادی:
گردن درد
گوژپشتی یا کایفوز
